1. Kátir voru karlar(C->Dd)
2. Ship-o-hoj(C)
3. Sjómannavalsinn(C-)
4. Vorkvöld í Reykjavík(G)
5. Hvítu Mávar(G-?)
6. Síldarvalsinn(C)
7. Vertu sæl mey(F)
8. Ó, María, mig langar heim(F)
9. Síldarstúlkan(F)
10. Hreðavatnsvalsinn(F)
11. Þórður sjómaður(C)
12. Suður um höfin(C)
13. Landleguvalsinn(C)

[Intro]
⎜: C / / ⎜G / / ⎜G / /⎜C / / :⎜ (2x(e,gg,e,c,e,dd,ff,d,b,d,c laglína))

[Verse]
^CKátir voru karlar á kútter Harald^D-i.
Til fiski^Bbveiða ^D-fóru frá ^GAkranes^Ci.
Og allir komu þeir aftur
og ^C7enginn þeirra ^Fdó.
Af ^Fánægju ^F#dimút að ^C/Geyr ^A7um
hver ^D-einasta ^G7kerling ^Chló.

[Chorus]
Hún ^Chló, hún hó, hún skelli, skelli^Ghló.
Hún hló, hún hó, hún ^G7skelli, skelli^Chló.
Hún hló, hún hó, hún skelli, skelli^Ghló.
Hún hló, hún hó, hún ^G7skelli, skelli^Chló.

[Verse]
^CKátir voru karlar á kútter Harald^D-i.
Til fiski^Bbveiða ^D-fóru frá ^GAkranes^Ci.
Og allir komu þeir aftur
og ^C7enginn þeirra ^Fdó.
Af ^Fánægju ^F#dimút að ^C/Geyr ^A7um
hver ^D-einasta ^G7kerling ^Chló.^{Ab, Dd}

[Chorus]
Hún ^Ddhló, hún hó, hún skelli, skelli^Adhló.
Hún hló, hún hó, hún ^Ad7skelli, skelli^Ddhló.
Hún hló, hún hó, hún skelli, skelli^Adhló.
Hún hló, hún hó, hún ^Ad7skelli, skelli^Ddhló.

(^DdLa, la, la-la-la-la-la-la-la, la.
^AdLa, la, ^Ad7la-la-la-la-la-la-^Ddla, la.
^DdLa, la, la-la-la-la-la-la-la, la.
^AdLa, la, ^Ad7la-la-la-la-la-la-^Ddla, la.)

Flytjandi: Skagakvartettinn,
Lag: J.E. Jónasson
Texti: Geir Sigurðsson

[Verse 1a]
^CSjómannslíf, ^C7sjómannslíf,
^Fdraumur hins djarfa ^Cmanns,
^Gblikandi bárufans,
^D7býður í trylltan ^G7dans.

[Verse 1b]
^CSjómannslíf, ^C7sjómannslíf,
^Fástir og ^Cævintýr
^Ffögnuð í faðmi býr
^Gbrimhljóð og veðra^Cgnýr.

[Chorus 1]
^CShip-o-hoj, ^Gship-o-hoj
^G7ferðbúið liggur ^Cfley.
Ship-o-^A7hoj, ^D-7ship-o-hoj
^Gboðanna ^G7bíð ég ^Cei.^C7

^FVið stelpurnar ^A-segi ég
^Bástarljúf ^E-7orð
^Geinn, tveir, þrír ^Dkossar
svo stekk ég um ^Gbrð.

[Chorus 2]
^CShip-o-hoj, ^Gship-o-hoj
^G7mig seiðir hin svala ^Cdröfn.
Ship-o-^A7hoj, ^D-ship-o-hoj
^Gog svo ^G7nýja í næstu ^Chöfn.

[Chorus 1]
^CShip-o-hoj, ^Gship-o-hoj
^G7ferðbúið liggur ^Cfley.
Ship-o-^A7hoj, ^D-7ship-o-hoj
^Gboðanna ^G7bíð ég ^Cei.^C7

^FVið stelpurnar ^A-segi ég
^Bástarljúf ^E-7orð
^Geinn, tveir, þrír ^Dkossar
svo stekk ég um ^Gbrð.

[Chorus 2]
^CShip-o-hoj, ^Gship-o-hoj
^G7mig seiðir hin svala ^Cdröfn.
Ship-o-^A7hoj, ^D-ship-o-hoj
^Gog svo ^G7nýja í næstu ^Chöfn.

Flytjandi: Sextett Ólafs Gauks
Lag: Oddgeir Kristjánsson
Texti: Loftur Guðmundsson

Það gefur á bátinn við Grænland
og gustar um sigluna kalt,
en togarasjómanni tamast það er
að tala sem minnst um það allt.
En fugli, sem flýgur í austur,
er fylgt yfir hafið með þrá.
Og vestfirskur jökull, sem heilsar við Horn
í hilling með sólroðna brá,
segir velkominn heim, segir velkominn heim,
þau verma hin þögulu orð.
Sértu velkominn heim, yfir hafið og heim.
Þá er hlegið við störfin um borð.

En geigþungt er brimið við Grænland
og gista það kýs ekki neinn.
Hvern varðar um draum þess og vonir og þrár,
sem vakir þar hljóður og einn?
En handan við kólguna kalda
býr kona, sem fagnar í nótt
og raular við bláeygan, sofandi son,
og systur hans, þaggandi hljótt:
Sértu velkominn heim, sértu velkominn heim.
Að vestan er siglt gegnum ís.
Sértu velkominn heim, yfir hafið og heim.
Og Hornbjarg úr djúpinu rís.

Flytjandi: Sigurður Ólafsson, Hjaltalín, Hljómsveit Ingimars Eydal, Þorvaldur Halldórsson, Egill Ólafsson, Ágústa Eva Erlendsdóttir
Lag: Svavar Benediktsson
Texti: Kristján frá Djúpalæk

Svífur yfir Esjunni sólroðið ský,
sindra vesturgluggar, sem brenni í húsunum.
Viðmjúk strýkur vangana vorgolan hlý,
vaknar ástarþráin í brjóstum á ný.
Kysst á miðju ^E7stræti er ^A-7kona ung og ^D7heit,
^E-7keyra rúntinn ^A7piltar, sem ^D7eru í stelpuleit,
^Cmaj7Akrafjall og ^C#°Skarðsheiði eins og fjólubláir draumar.
Ekkert er fegurra en vorkvöld í Reykjavík.

Tjörnin liggur kyrrsæl í kvöldsólarglóð
kríurnar þótt nöldri og bjástri í hólmanum.
Hjúfra sig á bekkjunum halir og fljóð,
hlustar skáldið Jónas á þrastanna ljóð.
Dulin bjarkarlimi á dúnsins mjúku sæng
dottar andamóðir með höfuð undir væng.
Akrafjall og Skarðsheiði eins og fjólubláir draumar.
Ekkert er fegurra en vorkvöld í Reykjavík.

Hljótt er kringum Ingólf og tæmt þar hvert tár
tryggir hvíla rónar hjá galtómum bokkunum.
Svefninn er þeim hóglega siginn á brár,
sunnanblær fer mildur um vanga og hár.
Ilmur er úr grasi og angan moldu frá,
aftansólin purpura roðar vestursjá.
Akrafjall og Skarðsheiði eins og fjólubláir draumar.
Ekkert er fegurra en vorkvöld í Reykjavík.

Flytjandi: Sigurður Þórarinsson, Ragnar Bjarnason ( Raggi Bjarna )
Lag: Evert Taube
Texti: Sigurður Þórarinsson

Handan við hafdjúpin bláu.
Hugur minn dvelur hjá þér.
Ég vil að þú komir og kyssir.
Kvíðan úr hjarta mér.

Hvítu mávar segið þið honum,
að mitt hjarta slái aðeins fyrir hann.
Hvítu mávar segið þið honum,
að hann sé það allt sem mér í brjósti ann.

Þótt þú færir burt ég hugsa enn sem áður,
um okkar liðnu tíð er ég þig fann.
Hvítu mávar segið þið honum,
að mitt hjarta slái aðeins fyrir hann.

Hvítu mávar segið þið honum,
að mitt hjarta slái aðeins fyrir hann.
Hvítu mávar segið þið honum,
að hann sé það allt sem mér í brjósti ann.

Þótt þú færir burt ég hugsa enn sem áður,
um okkar liðnu tíð er ég þig fann.
Hvítu mávar segið þið honum,
að mitt hjarta slái aðeins fyrir hann.

Flytjandi: Helena Eyjólfsdóttir
Lag: Walter Lange
Texti: Björn B. Magnússon

Syngjandi sæll og glaður,
til síldveiða nú ég held
það er gaman á Grímseyjarsundi
við glampandi kvöldsólareld.
Þegar hækkar í lest og hleðst mitt skip
við háfana fleiri og fleiri,
svo landa ég síldinni sitt á hvað
á Dalvík og Dagverðareyri.

Seinna er sumri hallar
og súld og bræla er,
þá held ég fleyi til hafnar,
í hrifningu skemmti ég mér.
Í dunandi dansi, við dillandi spil
og dansana fleiri og fleiri
því nóg er um hýreyg og heillandi sprund
á Dalvík og Dagverðareyri.

Flytjandi:
Lag: Scriven - Sb. 1886
Texti: Matthías Jochumsson

Við brimsorfna kletta bárurnar skvetta
hvítfextum öldum húmdökku kvöldum
sjómanninn laða og seiða.
Skipstjórar kalla, skipanir gjalla
vélarnar emja, æpa og lemja.
á haf skal nú haldið til veiða.

Vertu sæl mey.
Ég kem aftur er kvöldar á ný.
Gleym þú þú mér ei,
þó að báran sér bylti með gný.
Eigirðu yl
handa sjómanni er sjöstjarnan skín,
þá stendur hann brosandi í stórsjó og byl
við sinn stjórnvöl og hugsar til þín.

Flytjandi:
Lag: Scriven - Sb. 1886
Texti: Matthías Jochumsson

Hann sigldi út um höfin blá í sautján ár
og sjómennsku kunni hann upp á hár.
Hann saknaði alla tíð stúlkunnar
og mynd hennar stöðugt í hjarta hann bar.

Viðlag: Ó, María, mig langar heim,
ó, María, mig langar heim,
því heima vil ég helst vera
ó, María hjá þér.

Í höfnum var hann hrókur mikils fagnaðar
hann heillaði þar allar stúlkurnar.
En aldrei hann meyjarnar augum leit
það átti ekki við hann að rjúfa sín heit.

Ó, María.....

Svo kom að því hann vildi halda heim á leið,
til hennar, sem sat þar og beið og beið.
Hann hætti til sjós tók sinn hatt og staf
og heimleiðis sigldi um ólgandi haf.

Ó, María.....

En fleyið bar hann aldrei heim að fjarðarströnd.
Hann ferðast ei meira um ókunn lönd.
En María bíður og bíður enn,
hún bíður og vonar hann komi nú senn

Flytjandi:
Lag: Scriven - Sb. 1886
Texti: Matthías Jochumsson

Ég sá hann í dag og ég sá hann í gær,
hann söng er hann hélt frá landi.
Og við honum brosti hinn víðfeðmi sær
er vindurinn seglin þandi.

Hæ, hæ, hó, hó, allt er í ani
Hæ, hæ, hó, hó, allir á spani.
Þeir síldina veiða og sigla svo inn,
hún skal söltuð uppi á plani.

Þeir slógu upp balli á bryggjunni eitt sinn
meðan báturinn lá í aðgerð.
Og Nikulás kokkur og nótabassinn
þöndu nikkuna með sinni aðferð.

Hæ, hæ, hó hó, allt var í ani
Hæ, hæ, hó, hó, allir á spani.
Við söltum á daginn en syngjum í kvöld
og svífum í dans á plani.

Svo sigldi hann bátnum víst suður um land
í Sandgerði og Vestmanna eyjar.
Og haustbáran fellur við fjörunnar sand
meðan faðmar hann sunnlenskar meyjar.

Æ, æ, ó, ó allt er í ani.
Æ, æ, ó, ó, enginn á spani.
Og nú reikar einmana og eirðarlaus sál
í örvinglan niðri á plani.

Flytjandi:
Lag: Scriven - Sb. 1886
Texti: Matthías Jochumsson

Úti við svartan sæinn
syng ég mín ástarljóð,
dýrðlegan dans draumum í
dvel ég við forna slóð.
Þú varst minn æskuengill,
ást mín var helguð þér.
Þegar ég hugsa um horfna tíð,
hugurinn reika fer.

Manstu hve gaman
er sátum við saman
í sumarkvöldsins blæ.
Sól var sest við sæ,
svefnhöfgi yfir bæ.

Við hörpurnar óma
í hamingjuljóma
þá hjörtu okkar börðust ótt,
allt var orðið hljótt,
yfir færðist nótt.

Dreymandi í örmum þér,
alsæll ég gleymdi mér,
unaði fylltist mín sál.
Brostirðu blítt til mín,
blikuðu augu þín
birtu mér huga þíns mál.

Manstu hve gaman,
er sátum við saman
í sumarkvöldsins blæ,
sól var sest við sæ,
svefnhöfgi yfir bæ.

Flytjandi:
Lag: Scriven - Sb. 1886
Texti: Matthías Jochumsson

^CHann elskaði þilför, hann Þórður,
og því komst hann ungur á ^Gflot.
Og hann kunni betur við Halann
en hleinarnar neðan við ^CKot.
Hann ^Fkærði sig ekkert um konur,
en ^Ckunni að glingra við stút,
og ^A-tæki hann upp pyttu,
er töf varð á löndun
hann ^D7tók hana hvíldarlaust ^G7út.

Og ^Cþá var hann ^F#°vanur að segja si ^Csvona:
,,Ja, sjómennskan ^C+er ekkert ^Fgrín.
:,: Þó skyldi ég sigla um eilífan aldur,
ef öldurnar breyttust í vín :,:
:,: Já, sjómennskan, já, sjómennskan,
já, sjómennskan er ekkert grín" :,:

Og þannig leið ævin hans Þórðar
við þrældóm og vosbúð og sukk.
Svo kvaddi hann lífið eitt kvöldið.
Þeir kenndu það of miklum drukk.
Og enn þegar sjóhetjur setjast
að sumbli og liðkast um mál
þá tæma þeir ölkollu honum til heiðurs
og hrópa í fögnuði: Skál!

Flytjandi:
Lag: Scriven - Sb. 1886
Texti: Matthías Jochumsson

Suður um höfin að sólgylltri strönd
sigldi ég fleyi mínu til að kanna ókunn lönd.
Og meðan ég lifi, ei bresta þau bönd
sem bundið mig hafa við suðræna strönd.

Hún kom sem engill af himni til mín,
heillandi eins og þegar sólin björt í heiði skín.
Og yndisleg voru þau ævintýr mín
og yndisleg voru hin freyðandi vín.

Þegar dagur var kominn að kveldi,
þá var kátt yfir börnum lands,
þá var veisla hjá innfæddra eldi
og allir stigu villtan dans.

Suður um höfin að sólgylltri strönd,
svífur minn hugur, þegar kólna fer um heimalönd.
Og meðan ég lifi, ei bresta þau bönd
sem bundið mig hafa við suðræna strönd.

Flytjandi:
Lag: Scriven - Sb. 1886
Texti: Matthías Jochumsson

Forðum var verandi á vertíð í eyjunum
víst er það svona enn.
Þarna var indælis úrval af meyjunum
og álitlegir menn.
Alltaf í landlegum liðu fljótt næturnar
við leiki, söng og skál.
Þar Adamssynirnir og Evudæturnar
áttu sín leyndarmál.

Viðlag: Þá var nú gleði og geislandi hlátur
sem bergmálar enn.
Þá voru sorgir og saknaðargrátur
sem bergmálar enn.
Ánægðir til hafs úr höfn
förum við
gleymnir á meyjanna nöfn
vorum við
hlátur og grátur í huganum bergmálar enn.

Sjómönnum þótti á Siglufjörð farandi
síldinni landað var.
Ekki er spurningum öllum svarandi
um það, sem skeði þar.
Þar voru indælar andvökunæturnar
upp í Hvanneyrarskál.
Þar Adamssynirnir og Evudæturnar
Áttu sín leyndarmál.

Þá var nú gleði og geislandi hlátur...

Flytjandi:
Lag: Scriven - Sb. 1886
Texti: Matthías Jochumsson